Savcılık yaptığım bir ilçede yıllar önce 23 Nisan kutlamasıydı. Bir çocukcağız şiir okuyacaktı kalabalık önünde. Hayli heyecanlıydı, sesinden belliydi. Ben de görevim nedeniyle kaymakam, alay komutanı ve belediye başkanının yanında oturuyordum. Hani o halkın; çocukların, yaşlıların güneş altında beklerken üzeri korunaklı altı gölge “şeref tribünü” denilen bölümde… Gölgenin ve şerefin neden sadece o sınırlı alanda toplandığını yıllarca sorguladığım yerde… Arkamıza yaslanmış sanki tüm ilçe sakinleri için değil de yalnızca bizim için tertiplenmiş gösterileri izliyorduk. Ödül sırası gelince adlarımızın koca ünvanlarımızla birlikte okunmasını sabırsızlıkla bekliyorduk. “Filanca öğrencimizin ödülünü takdim etmek üzere…
Daha Fazla Oku